9ปีที่แล้ว....เพื่อนผมคนนึง เลิกกับเมีย เกือบหมดตัว ไร้อนาคต มีแค่ฝีมีผัดกระเพรา...

9ปีที่แล้ว....เพื่อนผมคนนึง เลิกกับเมีย เกือบหมดตัว ไร้อนาคต มีแค่ฝีมีผัดกระเพรา...

บอร์ด ความรัก,ปีที่แล้วเพื่อนผมคนนึงเลิกกับเมียเกือบหมดตัวไร้อนาคตมีแค่ฝีมีผัดกระเพรา ประสบการณ์ช.. โพสท์โดย SpiderMeaw9ปีที่แล้ว....เพื่อนผมคนนึง เลิกกับเมีย เกือบหมดตัว ไร้อนาคตมีแค่ฝีมีผัดกระเพราที่อร่อยใช้ได้มันกำเงินก้อนสุดท้ายไม่ถึง3หมื่นไปเดินหาเช่าห้องแถวเปิดร้ายขายอาหารตามสั่งย่านมหาวิทยาลัยดังใน กทมเดินหาทำเลอยู่10กว่าวัน...ไม่มีที่ว่างทำเลดีๆไม่เคยมีเหลือถึงคนจน.......................................................................เพื่อนผมคนนี้เริ่มถอดใจ....เงินที่มีเริ่มหมดลงที่ละน้อยๆอยู่ๆวันนึงมันโทรมาขอให้ผมช่วย...ขนของให้ผมไปตามคำขอร้องเพื่อนมันบอกว่าใน5ปี...เห็นกู....ขี่เบ้นซ์แน่!!ผมขนของไปให้มันที่แฟลตเก่าๆชั้นบนสุดไม่มีลิฟต์เดินอย่างเดียว....มันบอกว่า....กูเดินหาที่ขายของจนเหนื่อยกูเลยคิดได้.....มันทำห้องเกือบทั้งห้องเป็นครัวนอนข้างถังแก๊ส กินข้าวข้างเตาง่ายๆคือมันเช่าแฟลตเปิดร้าน....คำถามคือ.......ขายใคร???.................................................................ถัดมาอีก1อาทิตย์มันชวนผมไปทำอาชีพเก่า..........แจกใบบลิวขอความบนกระดาษที่มีขนาดเท่านามบัตรคือ...หิวตอนไหนก็...โทรมาตามสั่ง35....ส่งถึงหน้าห้องใน10นาที!!ฝากซื้อแป็ปซี่ก็ได้ ซื้อผ้าอนามัยก็เต็มใจ...ใช้จ็อดได้เลยมันเอานามบัตรไปแจกนักศึกษาหน้ามหาวิทยาลัยหอไหนที่ขึ้นได้มันไปเสียบทุกห้องหอไหนมันขึ้นไม่ได้...มันฝากใว้ที่หน้าเคาน์เตอร์ยาม/พนักงานดูแลอพาร์ตเมนต์...มันขายให้กล่องละ25...ลูกค้าอพาร์ตเมนต์หิวข้าว ยาม/พนักงาน...โทรหาแต่จ็อด!!......................................................................3เดือนผ่านไป......จ็อดมีลูกน้องช่วยส่งข้าวกล่อง 5คนทีมงานช่วยในครัว3จ็อดรับทำข้าวกล่องส่งกองถ่าย รับทำข้าวกล่องทั่วไปมหาวิทยาลัยมีงานอะไร....ใครๆก็โทรหาจ็อดไม่มีหน้าร้านไม่มีทำเล ไม่มีอะไร มีแค่ใจที่...ไม่ยอมแพ้รายได้จากการขายข้าวกล่องเดริเวอร์รี่ เดือนละเกือบ3แสนร้านค้าทั่วไปพากันงง ทำไมยอดขายกูตก.....................................................................จ็อดเดินหาห้องเช่าจนเหนื่อจึงคิดได้กรุงเทพเมืองร้อน....คนไม่อยากออกจากห้องแอร์ใครหิวข้าวต้องออกมาร้านเด็กนักเรียน นักศึกษาส่วนใหญ่. ไม่อยากออกมาแดดออกก็กลัวร้อน ฝนตกก็บ่นเปียกนักศึกษาเอากันเสร็จต่างคนก็ต่างเหนื่อยหิวแต่ขี้เกียจ....จ็อดเลยตอบโจทย์.................................................................เปิดได้ไม่ถึงปีมีปัญหาร้องเรียนเรื่องกลิ่นและควันจ็อดโดนยกเลิกสัญญาเช่าห้องของเขาถึงตอนนี้....จ็อดไม่แคร์แล้วเขาไปเช่าห้องถัดไปอี2ซอย ทำเลไม่ดี ไม่มีแม้แต่หมาเดินผ่านแต่คนครึ่งหมาวิทยาลัยมี่เบอร์จ็อดใครหิวข้าวต่าง.....คิดถึงจ็อด..........................................................................จากคนโดนเมียทิ้ง....ตอนนี้มีแต่ผู้หญิงอยากมาเป็นเมียจากคนเกือบหมดตัว ตอนนี้.....มีรถเบ้นซ์ขับจริงๆจากนอนข้างถังแก๊ซ กินข้าวข้างเตาตอนนี้บ้านเขาราคา....5ล้านจ็อด.....อาหารตามสั่งแบบส่งถึงเตียงในตำนานไป กทม ไปเจอเขามา เลยนึกถึงว่า....เพื่อนคนนี้มีชีวิตที่เป็นประโยชน์ความสำเร็จ.....ไม่ได้มีแค่เพียงหนทางเดียวความสำเร็จมีขนาด ตามความพยายาม........บทความโดย สิริทัศน์ สมเสงี่ยม